Gebrek nr 1: De kunst van het alleen zijn

Dinsdagavond. Ik zit alleen aan mijn tafeltje en bestudeer de menukaart, een paar blaadjes vastgeklemd op een houten bordje. Schrijvers en filosofen hebben het me op het hart gedrukt: als je de kunst van het alleen zijn niet beheerst, dan ben je geen compleet mens, dan ben je niet af. Bedoelen ze dan dat ik ook een …

Ruimte

Ik hou van de zomer. Dan slaan ze hier de terrasdeuren open, spreiden een Sole Mio deken uit op het gras, en zetten me neer. Een gloednieuwe parasol beschermt me tegen de zon, en ik krijg wat blokjes en een treintje om mee te spelen. Braafjes, dan kan papa ongestoord zijn stukje schrijven. Hij zit …

From here to eternity

Zo af en toe hebben ze een bevlieging, papa vooral, en dan kijken ze elkaar aan, zuchten een keer, en staan moeizaam op uit hun zetel. Dat ik net aan het spelen ben met Amos, of rustig mijn nieuwe leven in de crèche contempleer, dat maakt ze allemaal niet uit. Ze rapen me op alsof …

Juli Zeh

Misschien, dacht Arne, werden gevoelens gewoon niet zo oud als mensen. Vanaf een bepaalde leeftijd leefden echtgenoten samen als huisgenoten in een woongemeenschap, als ze niet allang gescheiden waren. Kinderen en ouders hielden op elkaar aardig te vinden, gingen evengoed bij elkaar op bezoek en waren blij als de ander weer ophoepelde. Vrienden verloren elkaar …